AQUEL LUNS DE DECEMBRO
MOI CANSO ESPERTEI.
DOÍAME TODO O CORPO,
NON ME ATOPABA MOI BEN.
MERCE DUN LADO A OUTRO CHORANDO,
NON SABÍA MOI BEN QUE FACER.
" ACOUGA JUEVES, ACOUGA
QUE CHE VAS POÑER BEN".
PERO EU CADA VEZ MAÍS CANSO
NA MIÑA GAIOLA ANIÑADO QUEDEI.
CARLOS O VETERINARIO
TOCÓUME UNHA E OUTRA VEZ.
E DÍXOLLE A MERCE MOI BAIXIÑO:
NON HAI NADA QUE FACER...
QUÉROCHE, JUEVES, QUÉROCHE,
FOI O ÚLTIMO QUE ESCOITEI.
E CUNHA PEQUENA PICADA,
DORMIDIÑO QUEDEI.
E SIGO SOÑANDO E SOÑANDO,
AINDA QUE NON ME POIDAS VER.
CON POESÍAS E VERSOS
OS MEUS SONOS CONTAREI.
(Grazas a profe Susana por dibuxarme tan ben...)
Sei moi ben que tiñades moitas ganas de verme na clase, pero non vai poder ser, iso sí, sigo estando aí convosco nas miñas poesías, e mais que haberá, porque vos contarei todos os meus soños.
