O primeiro día de clase chegamos todas e todos cos nosos tesouros de verán,as flores secas,e clasificámolas por tamaño e cor para deixar uns días nunha proposta de observación e xa despois utilizalas a modo de decoración no papel reciclado que faríamos uns días despois.

Chegou a semana de facer reciclaxe de papel e rápidamente se deron conta de que tiñamos que ir aos contenedores de papel para poder reciclalo como se fósemos unha empresa . Fixemos anacos de papel,puxemos en auga todo un día enteiro e a continuación triturámolo cunha batidora eléctrica para obter unha pasta.Agora era o turno de empregar os cedazos e filtrar a auga,decorar con flores secas se lles gustaba e poñer a secar no muro.

Cando estiveron secos os papeis reciclados puxémoslle os nomes e apelidos para identificar cada quen o seu e unha cintiña para colgar.

Así de sinxelo!

Algúns proxectos poden durar dous días como este de facer pan raiado. Foi un proxecto sensorial e perceptivo que aumentou a sensibilidade do alumnado hacia a observación das propiedades dos materiais. Inicialmente manipularon unha bolsa de pan raiado que non recoñeceron, confundíndoo  todoooos e todaaas con area, ata que abrimos a bolsa e polo olor rápidamente o coñeceron e tamén polo tacto. Os ollos xogáronlle unha mala pasada e foi así como se  concienciaron de que temos que utilizar todos os sentidos posibles para descubrir as propiedades dos materiais.

A continuación levamos a cabo todo o proceso para a elaboraión do mesmo. Tiñamos barras de pan duro que sobran do dia anterior, troceamos en anacos pequenos, puxemos a secar e trituramos.Quedamos  abraiadas e abraiados con tal experiencia, algún decía que ulía a súa "paste", a outros entroulles fame e querían comer o pan raiado. Deixamos todo rexistrado nun documento para levar a casa e facer o proceso coas familias.

Parabéns para estes mozos e esta moza polos cinco anos que cumpriron. Como facemos sempre tacháronse do listado de catro anos para anotarse na de cinco anos.Xa case todo o grupo ten cinco anos excepto dous compis, que en breve cumprirán e xa entraremos na carreira dos seis anos.

Enchímonos a comer gusanitos con estes tres cumples tan xuntiños , bicos para Eire, Lucas e Martín.

Nun abrir e pechar de ollos, coma quen di, pasaron tres anos; tres anos desde que entrastes pola porta do cole con algún que outro choro, coas miradas cheas de ilusión á vez que de medos, con gañas e emoción por descubrir algo novo pero inseguridades polo descoñecido,… cunha chea de sentimentos encontrados.

Xuntos camiñamos da man un anaco do longo treito que vos queda por percorrer. Fomos recollendo de cada pasiño e de cada pegada grandes momentos; momentos máxicos nos que compartimos, rimos, choramos, enfadamos, aprendemos, soñamos, …e nos que soubemos facer fronte a momentos ben duros (como fai a pandemia) pero sempre xuntos, apoiándonos os uns aos outros, axudándonos e construíndo este grande equipo e familia que hoxe somos.

Nenas, nenos  MOITAS GRAZAS por todo o que me ensinaste,  por regalarme cada mañá os vosos sorrisos, por ensinarme a mirar cos vosso ollos, por permitirme formar parte das vosas vidas durante este tempo, por confiar en min e facer que esta viaxe fose tan bonita e especial.

Moita sorte nesta nova ruta que ides emprender, sede libres e voade sen medo, porque chegaredes alí onde volo propoñades.

Nunca perdades eses sorrisos tan máxicos nin deixedes de brilar!!

Aquí vos deixo un resumo da nosa viaxe xuntos. Momentos que espero, igual que a eu, gardedes nos vosos corazóns e vos acompañen nesta nova aventura que ides emprender.

Grazas familias.

Moitos bicos, e feliz verán!

Teri