Decembro 2010
DEL AÑO MALO
Y los ojos inmensos El cielo es negro y gris
Jaime Gil de Biedma (1929-1990)
|
Decembro 2010
Camiño perigosode Ánxela Loureiro |
||
Eu sempre fora unha nena inxenua e dócil, que me conformaba co que me tocaba para evitar problemas. Sempre preferín ignorar as situacións adversas aínda cando as podía intuír. Consideraba que a nosa vida era difícil pero como non eramos os que máis problemas tiñamos, daba grazas por todo; comiamos todos os días e viviamos relativamente felices. Claro que eu era pouco esixente coa miña felicidade, pois conformábame co mínimo e resignábame co que viña por temor a males maiores. Estabamos todos xuntos e arranxabámonos co que acadabamos dos nosos labores; a miña nai cosía moi ben e chamábana moitas veces á casa do alcalde para que lles fixese traxes e vestidos; o meu pai guiaba os peregrinos a Santiago dende que desembarcaban no porto, e logo traíaos de regreso; polo camiño, cantáballes e recitaba poesías, por iso lle chaman Xan o Poeta... Acción, drama, amor e humor mesturados. Alba ve en perigo a súa familia, non sabe de seus pais e ten que coidar dos seus irmán pequenos. Decide deixar os irmáns cunha veciña e meterse nunha serie de aventuras para dar cos seus proxenitores. Disfrázase de mozo, faise amigo dunha compañía de actores e xente de circo, escapa dos soldados ata que... Na Biblioteca podes coñecer o que falta. |
Novembro 2010
Donas do tempo passado ou do actual, Eis umha flor para o lume e o mar,
|
Novembro 2010
El último enigma
de
Joan Manuel Gisbert
Cidade de Brujas. O avogado Bartolomé Loos visita ao doutor Palmaert, pide axuda porque algúns membros da Irmandade do Enigma de Salomón son vítimas da tolemia despois de ter lido unha carta para descifrar o último significado do universo.
Mentres, nunha pousada preto de Amberes, o mozo Ismael decide seguir a un dos Mestres ocultos da Irmandade. O malvado Lucas Lauchen idea un plan para liquidar a Irmandade. Cheo de medo, Ismael busca amparo na casa de Loos. O misterio aclárase paseniñamente: un traidor foi quen enviou a carta aos demais e cando parece que Palmaert e Lauchen teñen todo controlado....
Para o que falta, xa sabes... na Biblioteca. Do mesmo autor tamén podes ler: Escenarios fantásticos |
Poeta e defunto
Neste mes de santos e defuntos,
Miguel
polos cen anos do seu
O trinta de outubro de 1910 viña ao mundo e
falecía, na
ás 5.30 da mañá do 28 de marzo
de 1942, con 31 anos de idade.
|
O instituto escolleu no pasado abril un dos seus poemas como poema
do mes.
|
Para saber máis do poeta podemos
ou este enderezo: http://mhernandez.narod.ru/poesia.htm.
Tamén podemos entrar no blog: (páxina multimedia sobre a vida, obra e acontecementos do poeta)
ou |
E se o teu son os vídeos preme aquí
"Miguel Hernández, el poeta de la luz y el
asombro".
|
O gran poeta ten en Joan Manuel Serrat
a un gran cantante. Coa música de Serrat e a poesía de Hernández ímonos:
|
Parabéns, Odiseo!
Si, Odiseo tamén participa no Nobel de Literatura deste ano porque Mario Vargas Llosa recreou a figura do heroe grego na súa adaptación da inmortal obra homérica.
|
|
Odiseo e Penélope (Vargas Llosa e Aitana Sánchez-Gijón)
|
|
A concesión deste galardón é un bo momento para coñecer mellor ao autor e a súa obra. Podemos comezar entrando na galipedia, nos especiais xornalísticos do español El Pais ou do peruano El Comercio. Tamén podemos informarnos a través do que aparece nalgúns xornais galegos: La Voz de Galicia, Xornal de Galicia ou Faro de Vigo. E por que non visitar a páxina web do propio Vargas Llosa, a pequena nota que aparece na web da RAE, ou o que outro escritor, o galego Agustín Fernández Paz di sobre o nobel deste ano?
|
|
Aproveitemos tamén para escoitar o que o propio escritor di da súa obra.
|
|
E, sobre todo, leamos a súa produción:
|
|
Na biblioteca municipal poderás conseguir:
|
|
Outubro 2010
HERBSTTAG
Herr: es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.
Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren, und auf den Fluren laß die Winde los. Befiel den letzten Früchten voll zu sein; gib ihnen noch zwei südlichere Tage, dränge sie zur Vollendung hin und jage die letzte Süße in den schweren Wein. Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr. Wer jetzt allein ist, wird Es lange bleiben, wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben und wird in den Alleen hin und her unruhig wandern, wenn die Blätter treiben. |
|||||
|
|||||
DÍA DE OTOÑO
Señor: ya es la hora. Muy largo fue el verano.
Tiende tu sombra sobre el solar reloj, y suelta a los vientos sobre el campo. Manda a los tardíos frutos que se sazonen; concédeles dos días más de sol, empújalos hacia su madurez y pon el postrer dulzor en el espeso vino. Quién ya hogar no tiene, no lo construirá. Quién solo esté, por mucho solo quedará, sabrá velar, leer, epístolas escribirá y por errantes sendas inquieto vagará, mientras las hojas baten.
Rainer Maria Rilke (1875 – 1926)
|
Outubro 2010
O esconxurador
de Xesús Manuel Marcos
Lembro que o home suaba dentro da sotana negra. Tamén os dous mozos que me suxeitaban, un por cada brazo, para que non me movese, aínda que eu só era unha cativa de sete anos que pouca resistencia podía ofrecer. Botoume auga bendita mentres murmuraba.
(...) O Esconxurador pousou no chan a fouce e o mañizo de herbas que traía, pechou os ollos e pulou por riba da cacharela. O lume estalou na noite, as moxenas ascenderon, lizgairas, coma querendo aloumiñar o luar que abranguía, misterioso, aquela noite de San Xoán.
Velaí o primeiro e o último parágrafo dunha novela que se le dun tirón. Espíritos, curacións, relacións humanas e milagres, medo, intriga e relatos lendarios manteñen en vilo aos lectores.
Se queres saber máis... na Biblioteca...
|
SÓCRATES EN TUI
No inicio da primavera anunciamos o proxecto dunha comisión cidadá para reinstalar nun xardín de Tui o busto de Sócrates que no fatídico verán de 1936 fora botado ás augas do Miño. Naquela escultura colaboraron os alumnos do instituto dirixidos polo inesquecible profesor Benito Prieto. Tamén agora o alumnado do IES “San Paio”, dirixido polo departamento de educación plástica e polo escultor Rosendo, participou nos traballos. Primeiro modelaron o busto socrático.
Nestes días pódese ver, na entrada do centro, a colección de cabezas socráticas feitas polos alumnos: |
|
|
|
que tamén traballaron acompañados dos seus profesores, de xeito simbólico no propio taller do artista, a escultura pétrea:
|
|
|
|
|
|
A primavera rematou e o próximo sábado, 26 de xuño, ás 8 do serán, no 119 aniversario dos Xogos Florais celebrados en Tui, inauguraremos o novo busto socrático, nun acto no que a música será a gran protagonista.
o próximo sábado Sócrates, 74 anos despois, volve a Tui; gustaríanos contar con todos vos nesta data histórica por partida dobre. Os camiños de Sócrates, de Benito Prieto, dos alumnos do vello e do actual instituto, de tod@s converxen en Tui
|
- « primeira
- ‹ anterior
- …
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- …
- seguinte ›
- última »