Árbores esveltos, abetos altos,
Quen dera ser un paxaro
Para pousarme neles,
E verte como un Albatros.
Un paxaro como o Albatros
Que nunca están sos
Sempre acompañados.
Nin sos nin alonxados,
Sempre coa súa amada
Xuntos, como nós
Por moitos anos.
Melissa Pérez