Foi unha noite de luar cando saín da cova por primeira vez. Traballiño
custoume desentolle-las pernas e cando me erguín e botei a miña cachola fóra
da terra, fiquei pasmado. . . Aquel ollo de vidro que de nada me servira na vida
sírveme agora pra mirar.
(Alfonso D. Rodríguez Castelao,1886-1950)
