Neste curso celebramos O Samín decorando cabazas e contando contos de medo.
Jon (4º) tróuxonos este conto do seu pobo (Cortegada).
Era unha noite fría de inverno, os homes do pobo estaban na taberna e apostáronlle a Xoán que non era capaz de ir ata o cemiterio e cravar unha punta ó pé dunha sepultura.
Xan, cando estaba no medio do cemiterio, tremendo de medo, tanto medo tiña que xa non sabía o que facía nin era capaz de sentir ningunha parte do seu corpo. De repente sente que non se pode mover, hai algo que o agarra polo pé e por mais que turra non se pode desprender, é tanto o medo que ten que acaba morrendo “de medo”. Ó día seguinte aparece o corpo de Xan tirado non chan no medio do cemiterio coa perneira do pantalón amarrada o chan cunha punta cravada por el mesmo.
