Despois da vendima e do esmagado da uva para sacalo mosto, metemos o mosto branco nun recipiente para que fermentase por mediación do aire e o azucre que tiña as uvas esmagadas.

Nestas dúas fotografías pódense apreciar as pequenas burbullas que producen os procesos xa que o que se desprende é anhídrido carbónico. Se estivesen tapados os contenedores rebentarían coa presión dos gases; estes procesos levan de tres a catro días ata que despois se podan tapar para que o viño colla o seu color e sabor e os refugallos sólidos vaian cara o fondo.

Os restos do pisado deixanse mais tempo no caso do viño tinto para que colla a súa cor característica e aumente o sabor do viño. Nesta maceración pódese ver a cor oscura no bullo froito da oxidación polo contacto co aire. Pasada a fermentación final cando xa non se producen case gases o viño tápase e déixase repousar por un par de semanas ou tres. Os bidóns modernos teñen  valvulas de escape por se inda houbese algo de fermentación e así eliminar a presión na cuba. 

Despois da última fermentación o viño trasfegase por primeira vez para quitarlle o bullo que logo pode empregarse para facer alcol de alta graducación ou augardente por medio do alambique de orixe musulmán. A creación do alcol é por mediación da evaporación ceda do alcol que hai no bullo do viño xa fermentado e concentrado xa que se separa da auga que se evapora máis tarde. 

Este foi o alambique empregado no laboratorio e que serviu como exemplo doutra clase de fabricación de bebida alcolica. No seguinte video poderemos observar como ferve o viño dunha maneira natural e sen ser elevado a altas temperaturas.

Pódense apreciar unhas burbullas na superficie da cuba. No seguinte video pódese ver como suben as burbullas do gas carbónico dende calqueira parte da cuba cara a superficie.