ALEXANDER CALDER

Durante este mes de outubro estivemos a traballar nas clases de plástica cun gran e divertido artista.

(Que raro todo en vermello... non? Todo ten un por que...O vermello era a súa cor favorita!)

O  1º que fixemos foi preguntarnos se o coñeciamos. Nin idea... (Como non foxe o pai de Alexandre o de clase).

O 2º foi traballar en grupos cunha pequena webquest que nos preparou a mestra. Cos ultraportátiles entramos nela e comezamos a resolver as distintas cuestións plantexadas no seu proceso.

Así foi como...

...... Escribimos a súa biografía (traballada en lingua castelá). Algúns dos datos que máis nos sorprenderon dela foron: -que o primeiro agasallo que tivo de pequeno fora un taller.

-que estudiara inxeniería.

- que o seu pai e avó fosen escultores e a súa nai pintora.

- que fose o INVENTOR dos móbiles ( non dos teléfonos!) e precursor do arte cinético.  (Xusto na clase xa tiñamos dúas obras deste tipo: o móbil que fixeramos o curso pasado na nosa visita ao Salón do Libro e a "escultura cinética" que preparara Daniel Camiña durante o proxecto dos inventos.)

- que fose moi amigo de Joan Miró (artista español do que algo xa averiguamos xunto con Picasso)

...... Recopilamos un feixe de obras súas que gardamos na nosa carpeta do ultraportátil e visionamos algún vídeo. Logo tamén reproducimos algunha.

(Poderedes atopar todas elas no enlace á Fundación Calder. Está na nosa web no apartado de recursos e ligazóns de sexto)

....... Diseñamos o pintado do noso propio coche, tal como fixera Calder con coches e avións.

...... Fixemos o estudo dos nosos retratos e despois de facelos nun só trazo de frente e de perfil, pasámolos a facer con alambre.

 ...... E ,coma non, preparamos os nosos propios móbiles.

Ademais...tamén algún de nós foi traendo información sacada de internet sobre el, outros prepararon reproduccións dalgunha das súas obras e lemos un libro que a mestra trouxo da biblioteca pública sobre a súa obra.

 Todo o que descubrimos dun home do que ninguén na clase sabía nadiña!

Esto de informarse.... é alucinante!!!!!

Todas as imaxes son obras deste artista.

As nosas irémosvolas mostrando nos próximos días, a medida que as vaiamos rematando. De momento seguimos no taller traballando!!

A ver se nos da o tempo para montarvos unha pequena exposición con todas elas na aula. Algún de nós formarase como guía do museo Calder para informaros na visita. Avisarémosvos do día de apertura. Deica logo!

O curso pasado debuxáramos as nosas mascotas traballando a escala.

Agora tocábanos a nós e retratámonos. Como?

Para decorar a aula con algo novo, orixinal e persoal, preparamos uns autorretratos un pouco especiais.

Para facelos marcamos nun papel a silueta da sombra do perfil da cara de cada un de nós. Escurecemos a clase e enfocamos o proxector nos nosos perfiles. Un compañeiro ía trazando a liña da sombra nun papel pegado na  parede.

Logo continuamos facendo líneas curvas seguindo a marcada polo noso perfil ata encher toda a nosa cara e coloreámolas.

A ver se dades averiguado quen é cada un. Algúns recoñécense bastante ben.

E seguindo cos retratos, tamén estivemos a debuxar diferentes modos de facer caras, emocións,...

Primeiro todos debuxamos 4 formas diferentes de cara e as distintas maneiras de facer narices, ollos, bocas e cellas.

Combinando todas elas fóronnos saíndo personaxes do máis variado e divertido.

Xa só nos queda darlle un pouco de cor e debuxarlle os complementos que acompañen mellor a cada un deles.

A ver se desta vai e xa deixamos de debuxar aos monicreques sempre do mesmo xeito.

É ben fácil e serán máis divertidos e orixinais! 

Por fin chegamos ao último curso de Primaria!

Xa fai unhas dúas semanas que comezamos.

Aínda que seguimos na mesma aula temos algunha novidade que contarvos.

Por exemplo que marchounos o noso compañeiro Borja, mais no seu lugar contamos no noso grupo cunha compañeira nova: Antía. Agora somos maioría de mulleres.

Ela tamén buscou no noso garabato de aula que fixeramos o curso pasado unha forma ( unha lágrima), coa que preparou unha composición escrita para poñer coas que fixeramos os demais.  Xa pertence de todo ao noso equipo!

As normas de aula deixámolas estar igual. De momento non pensamos necesario engadir ningunha. Seguen penduradas no alto do taboleiro. (A pesar de que están ben clariñas algún xa se esqueceu de respetar algunha delas)

Aumentamos a nosa biblioteca de aula cun andel no que puxemos algunhas lecturas que tiñamos pola casa e nos apetecía que os compañeiros tamén puidesen ler.

Tamén seguimos contando cos ultraportátiles e encerado dixital, ademais de empregar a pizarra tradicional

Temos un pequeno intento de "xardín de aula". Alí deixamos un dos xirasoles que tentaramos plantar no horto escolar. Durante o verán non parou de medrar. Ao que pode chegar en convertirse unha pequena pipa! (foto)

Tamén algún dos nenos trouxo fotos das plantas que conseguiran facer medrar na casa coas sementes que gañaran o adiviñar o pintor do cadro dos xirasoles o pasado curso.

Seguimos a traballar en conxunto nas 3 grandes e apetecibles mesas douradas. Nelas preparamos un "calendario personalizado". Cada un de nós preparou en A3 a folla do mes que lle tocara debuxando nela cousas relativas a el.

Cando as tivemos rematadas, perfilámolas e montámolas.

E agora xa temos o noso propio calendario para todo o ano escolar!

Tamén tivemos sorpresas que algún foi traendo: recortes de prensa, microscopios, ecografías!,...

Tivemos a visita de compañeiros que xa están na Xunqueira. Eles faláronos de como era iso do día a día no instituto, para así poder irnos facendo unha idea do que nos agarda dentro de pouco.

E como remate do primeiro mes asistimos cos compañeiros do segundo ciclo a unha contacontos na sala de usos múltiples do colexio.

Coas súas historias algúnha rematou chorando de risa.

Que bo fin de mes!!!

INVENTOS LUNÁTICOS

Como xa vos contaramos, andivemos a preparar unha obriña de teatro co fin de poñer en escena na celebración do Día das Letras Galegas.

(Teatro nas Letras Galegas)

O seu tema central é os inventos e inventores, por suposto... despois de traballar sobre eles durante o segundo trimestre.

Despois de algún atranco chegou a hora de poñela en escena... o venres!

Para elo decidimos preparar un cartel anunciador para que os demais nenos do centro se enterasen do acto. Deseguida Jose púxose no encerado a escribir unha chuvia de ideas con todo aquela información que pensabamos que tiña que mostrar: título, lugar da representación, razón da obra, data e hora, coste da entrada e algunha imaxe ou debuxo.

Entre todos empezamos a preparar as diferentes partes do cartel.

Nun abrir e pechar de ollos... feito! Puxémolo na porta do salón de actos.

Mentres estabamos a traballar a María ocorréuselle que podiamos tamén preparar entradas para repartirlle aos nenos e nenas das demais aulas... Por que non?

Nun pequeno grupo decidiron o que poñer nelas: título, hora, lugar e debuxo. Para este último Alex empregou un caderno de debuxo que trouxera ese día a ensinar na clase o cal explicaba como debuxar algúns animais,...

Quedaban tan ben que fixeron 3 modelos diferentes!

Fixémoslle fotocopias e o venres a 1º hora pasaron por as demais aulas a repartilas. Xa estaba todo listo e todo o mundo enterado!

María sería a encargada de estar na porta do salón recolléndoas

Como nos saería? Nos ensaios ben mais cando se enchese o salón... traicionaríannos os nervios? 

Para nada! Xenial! Fantástico! Sorprendente! Alucinante!

Aquí tedes algúns dos momentos da posta en escena e dos últimos ensaios. (Tedes máis fotos na galería fotográfica)

Presentación de Jose e primeira parte de Borja e Carla.

Entrada de Nuria e o gran científico Daniel

Diálogo dos dous fillos Alex e Virginia

Enfado da súa nai e solucións que pensa o seu pai

Resultado: Dani e Laura, fillos perfectos!

Gran enfado e disgusto da nai.

Visita da científica María. Sorpresa e desmaio.

Condena posta ao científico para solucionar o problema

Última sorpresa: 2 fillos máis. Celebración do grupo.

Despedida e saúdo final

O científico non pode máis!

Temos a gran sorte de que foxe gravada para incluila no cd que irá na revista escolar coas celebracións do centro. Xa estamos desexando poder vela!

Mellorar sempre se pode mellorar.... mais desta vez ben pouco!

Sodes xeniales!

O día antes a ter as vacacións de Semana Santa, fixemos na aula unha sementeira de xirasoles. A mestra regaláranos a modo de "madriña", dúas pipas a cada un.

Plantámolas, regámolas e puxémoslle nome aos pequenos espacios de plantación.

Cando voltamos das vacacións ... o que medraran!

(No recanto de Infantil teñen un enlace a un vídeo que mostra como é o crecemento dunha árbore. Tamén volo poño a vós. Desfrutade del!) 

Decidimos preparar unhas fichas de rexistro do proceso de crecemento das sementes de cada un.

Non tivo moito éxito posto que cada vez que nos poñiamos a medir, a algún de nós partíalle o talo do seu xirasol do tenros que eran. Xa nos daba medo tocalos! So lles contabamos as follas que ían botando.

Tanto medraban que decidiuse preparar unha parte da zona adicada a horto escolar para poder traspasalos alí.

Tamén os nenos e nenas de Infantil estaban a sementar na súa aula e eles tamén se animaron a traspasalos.

Cando o fixemos xa foi un pouco tarde. Algunha das plantiñas xa estaba tan feble que non resistiu o cambio. Aínda así case a metade seguían alí.

Na clase algún dos nenos tamén sementou na súa casa. Eles dicían que as súas sementes estaban o dobre de medradas. Ata trouxeron unha de proba.

(Foto)

Sí que era certo, menudo xirasol! Os que saben....saben!Decidimos plantalo no horto ao lado dos do colexio.

Fáltanos o letreiro co nome das plantas, xa nos dixeron os nenos de infantil que tiñamos que poñerllo para eles poder ler e saber o que alí había. Nos próximos días colocarémolo.

A ver se de verdade é boa a terra da nosa escola e fai que nun mes que queda de escola logremos ver as primeiras floriñas do xirasol. De non ser así cada un de nós levará a súa plantiña de vacacións a súa casa.

Ao regreso das vacacións de verán a ver quen trae a flor do xirasol seca máis grande!

(De seguro que será a miña)

(Nin a miña, dúas semanas xa pasaron e case todos secaron.)

Un acertixo: A ver se adiviñades a que gran artista pertence a seguinte obra de arte...

Quen o adiviñe e ademais aporte algún outro dato  sobre o pintor terá premio...

Durante estas semanas previas á Celebración das Letras Galegas no noso centro estivemos a preparar una obra de teatro que ten como título "Inventos Lunáticos". 

Xa temos máis ou menos aprendido o papel de cada un, ensaiamos no escenario para saber por onde moverse e situarse, adaptar o ton de voz, traballar a expresión corporal,...

Tamén preparamos os decorados: con bolsas do lixo a modo de cortina coloreamos os fondos do escenario para cada momento da obra.

Moito desfrutaron nesta parte tamén! Aquí sí que estaban concentrados. Así de bo foi o resultado final!

O decorado tamén precisaba dunha gran máquina. Para facela empregamos a escada na que pegariamos engranaxes. Aquí estamos a debuxalos e pintalos.

Xa tiñamos todo listo para honrar no Día das Letras Galegas a Roberto Vidal Bolaño coa nosa obra de teatro.

Mais non estabamos todos. Unha das protagonistas da obriña faltou toda a semana. Entre todos decidimos agardar a que regresara para representala.

Así que nos vindeiros días prepararemos un cartel para colocar no centro anunciando a nosa representación teatral.

Entrada de balde, por suposto!

(Xa vos contaremos como nos foi)

Nos pequenos pero sabrosos momentos de plástica, andamos a empregar os ultraportátiles para coñecer un pouquiño a Picasso.

Para elo tentamos darlle resposta a algunha das preguntas propostas na webquest que traballamos sobre el.

Agora que case a temos rematada podemos presumir de saber algo máis sobre este gran pintor e escultor español.

Aproveitando un programa informático chamado Picassohead ao que nos enlazaba a web preparamos cada un de nós un retrato "picassiano" da nosa nai co que poder agasallala o día da nai. Aquí podedes ver o fermosas que quedaron. (Se clicades sobre a imaxe enlazaravos a unha revista dixital con todas elas)

Con el preparamos unha tarxeta na que lles escribimos unhas palabras de cariño. Tamén o acompañamos cunha maternidade de Picasso coloreada por nós; posto que xa miraramos que era un tema que lle gustaba plasmar nas súas obras especialmente a este artista.

Aquí tedes mostra dalgunha delas.

Durante todo este segundo trimestre e finais do primeiro tivemos a sorte de ter na nosa aula unha mestra en prácticas: Manoli.

Xa estabamos tan acostumados a tela con nós que olvidaramos que chegaría o momento da despedida.

Acompañounos nas distintas celebracións e saídas,

- axudounos na clase cada vez que necesitabamos dela (tanto mestre coma nenos),

- deunos clase aos rapaces de Matemáticas e Coñecemento,

-  impartiunos un Plan de mellora da autoestima durante dúas semanas a todo o terceiro ciclo,

- participou con nós nas clases de Educación Física e tamén nas dos demais niveis,...

Só dexesamos que chegue a cumplir o seu soño de ser mestra, posto que estamos segurísimos que vai a ser unha das mellores.

Dende que marchou xa nos visitou dúas veces máis, para traer materiais que lle deixara a nosa mestra. A ver se se lle seguen a olvidar cousas, así teremos a sorte de estar con ela un anaquiño. Esperamos as túas visitas.

Moita sorte! e... ata pronto!