Skip to Content

Novembro 2020

Relatos gañadores...SAMÁIN 20!

Pois aquí temos os RELATOS GAÑADORES!!!!!

PARABÉNS A TODAS AS PERSOAS PARTICIPANTES.

A entrega de premios terá lugar o Venres no 1ºRecreo na Biblioteca!

VINDE TODXS QUE TAMÉN TEMOS UN AGASALLO PARA CADA PARTICIPANTE.

 

Novembro: mes da ciencia en galego na biblioteca

Pois a mil andamos na Biblioteca preparándoa para todas as actividades que temos para vós neste fantástico mes de experimentos e actividades arredor da CIENCIA EN GALEGO!

E é fantástico ver na Biblioteca a alumnado e de profes de Mates, de Física e Química, de Bioloxía e Xeoloxía, de Tecnoloxía... porque esta biblio é para vivila e experimentala.

Apuntade:

1.- EXPERIMENTOS TODOS OS 2º RECREOS (segue o cartel co departamento que vai facer a actividade ese día)

2.- LECTURAS (online e de balde) PARA A HORA DE LER

3.- CONCURSO: CIENCIA NA CASA. Grava un vídeo facendo un experimento caseiro ou unha experiencia relacionada coa ciencia.

4.- LIBROS DE DIVULGACIÓN E DE FICCIÓN NA BIBLIO. Non podería ser doutro xeito e temos moitas novidades moi interesantes que vos van encantar.

 

Festexa a túa libraría!

O venres 13 de novembro celebramos unha nova edición do Día das Librarías.

Libraría comeza có L de Liberdade porque como di  o poeta Joan Margarit: A liberdade é unha libraría.

As librarías son un espazo de liberdade, unha xanela de acceso ao coñecemento.

As librarías son lugares onde a literatura faise material e visible, son espazos dedicados á beleza.

As librarías seducen, mostran e achegan o libro a todos.

As librarías son espazos cada vez máis polivalentes, en constante evolución: tenda, cafetería, centro cultural…

As librarías son sitios propicios para a pluralidade, onde teñen cabida todas as ideoloxías e sensibilidades, son unha escola de valores. 

Poderiamos medir a saúde das nosas cidades vendo como coidamos as súas librarías.

E para que teñamos librarías, non pode faltar a figura do libreiro: eles son os insubstituíbles embaixadores dos libros. Deles dixo María Victoria Moreno:

...Vós non vendedes becerros,
mel, nin queixos, nin ovellas
porque sodes traficantes
dunha droga que sustenta
os espíritos inquietos
e que ennobrece as ideas.
Vós non roubades ás vacas
os becerriños de teta,
vós non cheirades a bosta
nin depredades colmeas...
Vós sodes intermediarios
de mercancías sen fronteiras
que achegan o Norte ó Sur,
eruditos a poetas,
místicos a aventureiros,
xente nova a xente vella...
Á fin sodes un anel
desa incesante cadea
que desde que o mundo é mundo
mantén unha luz acesa
para que o libro da vida
sexa alfaia en letra impresa.
Alfaia de poucos euros
mais dunha valía inmensa
porque é guía nos vieiros
interiores das conciencias.
 
María Victoria Moreno, do "Pregón lido na Feira do Libro de Pontevedra de 2003" in Elexías de luz, Xerais, Vigo, 2017 (2ª edic.), pp. 87-88
 
Feliz día das Librarías!

 

Biblioteca de ciencia

En novembro  deixémonos "enfeitizar pola maxia dos libros e do coñecemento que atesouran" como di Xurxo Mariño no seu manifesto:

E aquí tes algunhas apócemas para nutrirte de ciencia na nosa biblioteca:

Xa temos finalistas

Experimentos na biblioteca

Quen dixo que a biblioteca non era de ciencias?

Experimenta na biblioteca e xa verás!

Lecturas de ciencia no mes da ciencia

Poesía de morte

Non teñas medo ás lecturas de medo!

Novembro 2020

Olga Novo acaba de obter o Premio Nacional de Poesía 2020 por Feliz Idade, obra que segundo o xurado é “unha criatura viva que relaciona morte e maternidade cunha profunda presenza crítica da memoria histórica";  trátase dun conxunto de poemas escrito durante algo máis de medio ano mentres a poeta convivía coa enfermidade e morte do seu pai e o embarazo da súa filla, dous camiños en paralela oposición na xeografía da vida porque, como dixo Quevedo: “No hoxe e mañá e onte, uno/ cueiros e mortallas” Velaquí uns versos do poemario galardoado:

Dicir por exemplo
que virá a morte e terá os teus ollos
dicir que unha ten nostalxia das branquias
e que un tigre de tenrura
dicir o Pracer guiando o pobo
dicir e non arder... Como se pode?
(...)
Eu quixen parir
por ver se a contracción era un poema eléctrico
se a vida pode aínda dilatarse como a vaxina da femia
se a éxtase se completa ao saír unha mesma dunha mesma
entre o sangue
e a placenta
se a sinfonía louquea co ritmo umbilical
ah, e se aquel grao de trigo aquel grao
acaso sexa o grao de beleza que podemos soportar.

Olga Novo (Vilarmao-A Pobra do Brollón, 1975)




by Dr. Radut