Skip to Content

Xaneiro 2018

CONVIVENCIA OTAKU en Vigo

O pasado luns 29 o noso Club de Manga e Anime "Tuitaku" acudiu á chamada dunha convivencia con outros Clubes otakus da provincia de Pontevedra que tiña lugar no IES Álvaro Cunqueiro de Vigo. Premede para ver as imaxes.

Febreiro 2018

              Causa común

Amamos, tramamos,navaza
tememos, teimamos
tan só
por ti, por termos termos
a determinarnos,
a termar de nós.

Palabra, nó plural,
lazo, luz, tenza, trenza
que traza no lenzo o voo.

En ti, de ti, por ti me afirmo,
e non amo tramo tremo
                              temo teimo só.

                                                                         Gonzalo Navaza (1957)

Febreiro 2018

Newton y el falsificador
La desconocida carrera como detective del fundador de la ciencia moderna
de
Thomas Levenson

    Thomas Levenson é profesor de escritura científica no Instituto Tecnolóxico de Massachussets e neste libro, metade divulgación, metade historia e novela detectivesca, móstranos os anos de esplendor de Newton como home de ciencia, cando se fai cargo da Casa Real da Moeda británlevensonica dedicándose a perseguir ao falsificador William Chaloner, farsante nato que escribía panfletos contra os falsificadores e representaba o seu papel de cidadán honrado denunciando o deixamento da autoridade monetaria. Levenson (tamén autor de Einstein en Berlín) reconstrúe o duelo entre estes dous homes nun momento en que a guerra contra Francia estaba desangrando o Tesouro británico sendo importante contar cunha moeda firme.

    Locke quería ayudar a su amigo a obtener el puesto de director de Charterhouse, un colegio privado para chicos en Londres, pero a Newton le repelía la sola idea de trabajar allí. “Parece que sigues pensando en Charterhouse -le escribió a Locke-. Creo que tenemos opiniones muy diferentes.”¿Qué había de malo en la proposición? Para Newton, todo. “Ser elegido o no depende demasiado del azar”, se quejaba; no estaba dispuesto a humillarse, decía, con la esperanza de convencer a los poderosos de que le arrojaran unas migajas.Y, lo que le irritaba aún más, el sueldo sería exiguo, indigno de él: “Tan sólo 200 libras al año, aparte de un carruaje (que no necesito) y del alojamiento”. Aquello no le alcanzaba para llevar el tren de vida que quería ni podía considerarse una buena remuneración para alguien de su reputación.
    Y luego estaba, naturalmente, el inconveniente de Londres.portada
    Llevaba treinta años viviendo en Cambridge. A lo largo de aquellos decenios de trabajo y de reflexión que habían transformado al desmañado muchacho de provincias en la mente más preclara de Europa, apenas había salido de las habitaciones que daban a la capilla y al patio central del Trinity College, y donde ahora le escribía, airado, a su amigo. Pero Locke se había atrevido a sugerirle que abandonara Cambridge para instalarse en una ciudad mugrienta y teatral como Londres. ¿Cómo debía manifestarle su disgusto por una propuesta que resultaba descabellada por tantos motivos? He aquí la fórmula que eligió: “Lo que me desagrada es la idea de encerrarme en un modo de vida tan rígido y soportar además el aire insalubre de Londres”
    Línea tras línea fue mostrándole a su amigo lo ofendido que se sentía; pero de pronto dejó la pluma: su ira se había aplacado. No firmó la carta.
    Newton tenía, en realidad, muchas ganas de huir de su vida enclaustrada, y para ello necesitaba desesperadamente...

Se queres máis preme aquí

 

co P de Parra (Nicanor) e Paz

CHISTES PARrA DESORIENTAR A LA POLICÍA
portada

Creo en un + allá caricatura
donde se cumplen todos los ideales
Amistad
Igualdad
Fraternidad
excepción hecha de la Libertad
ésa no se consigue en ninguna parte
somos esclavos x naturaleza
(…)


No matarás:
serás asesinado ...
-Hijo mío 
............ respóndeme esta pregunta
para que algunos pocos coman bien
es menester que muchos coman mal?
                            de Poesía política  (1983)

Palabras de Paz

Biblioxornal 51

Paz e Guerra na sétima arte

Universitari@s alemáns contra o nazismo

A ROSA BRANCA: UNIVERSITARIOS ALEMÁNS CONTRA O NAZISMO

monumentoMentres o nazismo estendía as súas gadoupas por Europa, os movementos de oposición ao mesmo dentro de Alemaña que se dedicaron á resistencia e á sabotaxe pasaron moi desapercibidos. Se a historia dalgún deles resulta  especialmente conmovedora polo seu compromiso moral, o seu idealismo, a súa inxenuidade e, como consecuencia , o seu tráxico fin, ese  foi o xurdido nos anos 1942 e 1943 na Universidade de Munich e que se coñece co nome de A Rosa Branca
Willi Graf, Jurgen Wittgenstein Hans Scholl, Alexander Schmorell e Sophie Scholl  eran estudantes na universidade de Munich. Cando comezou a deportación masiva de xudeus consideraron chegada a hora de denunciar as políticas de exterminio mediante a súa principal arma: a palabra;  así  principian a publicación de panfletos:
nada é tan indigno dunha nación como o permitir que sexa gobernada sen oposición por unha caste que cedeu aos baixos instintos… A civilización occidental debe defenderse contra o fascismo e ofrecer unha resistencia pasiva antes de que o último mozo da nación derrame o seu sangue nalgún campo de batalla (primeiro panfleto)
Miles foron os panfletos que fixeron circular para concienciar aos seus concidadáns:rosa branca
Desde a conquista de Polonia 300.000 xudeus foron asasinados, un crime contra a dignidade humana… Os alemáns alentan aos criminais fascistas cando carecen dun sentimento que clame á vista de semellantes accións. É preferible o fin do terror antes que un terror sen fin (segundo panfleto)
O grupo inicial ampliouse a outras cidades (Hamburgo, Freiburg, Berlín ou Viena) e para deter a guerra, avogaron pola sabotaxe á industria bélica:
Sabotaxe nas fábricas de armamento, xornais, cerimonias públicas e do Partido Nacional Socialista… Convencer ás clases máis baixas do insensato que é continuar a guerra (terceiro panfleto)
A  estes mozos uniuse o catedrático de filosofía Kurt Huber.
Os panfletos que publicaban eran cada vez máis críticos con Hitler e a pasividade do pobo alemán. A temible Gestapo buscaba aos responsábeis daqueles escritos; moitos sospeitosos foron arrestados pero vai ser un bedel da universidade de Munich membro do partido nazi, Jakob Schmidt, o delator dos primeiros membros de A Rosa Branca  que remataron executados.
Unha das condenadas, Sophie, dixo antes de morrer:
Como podemos esperar que prevaleza a xustiza cando case non hai xente que se brinde individualmente en pos dunha causa xusta. Un día tan lindo, tan solleiro, e debo irme, pero, que importa a miña morte, se grazas a nós miles de persoas espertan e comezan a actuar?
sophieE deste movemento dixo Clara Zimmerman:
A Rosa Branca é unha páxina radiante nos anais do Século Vinte. A coraxe de nadar contra a corrente da opinión pública, aínda cando o facelo era equivalente a un acto de alta traizón, e o convencemento de que a morte non era un prezo demasiado alto a pagar por seguir os ditados da conciencia...
Estes universitarios abandeiraron unha loita silenciosa contra a cruel megalomanía de Hitler e convertéronse en símbolo da liberdade e da dignidade humana. O  crime de todos eles foi defender uns ideais incompatíbeis co momento histórico polo que atravesaba o seu pais e gran parte de Europa. Dúas películas recollen a historia deste movemento: A Rosa Branca de Michael Verhoeven (1982) e  Sophie Scholl, os últimos días (2005), dirixida por Marc Rothemund.

FONTES:
http://elkronoscopio.blogspot.com.es/2016/02/la-rosa-blanca.html
https://curiosidadesdelahistoriablog.com/2014/03/07/la-rosa-blanca-resistencia-universitaria-en-alemania-contra-el-nazismo/
http://www.new-books-in-german.com/es/la-rosa-blanca-o-como-alemanes-normales-y-corrientes-combatieron-en-la-resistencia
http://www.elsiglodeuropa.es/siglo/historico/2006/687/687pens.html
http://www.lasegundaguerra.com/viewtopic.php?t=9190

Malala ou a loita pacífica a prol do dereito á educación

MALALA OU A IMPORTANCIA DA EDUCACIÓN

 malalaMalala Yousafzai, nada o 12 de xullo de 1997 en Paquistán, é unha activista a prol da educación feminina e os dereitos das mulleres no seu país e a persoa máis nova en recibir un Premio Nobel en calquera categoría.
Filla dun poeta dono dunha rede de escolas na súa rexión, ao noroeste de Paquistán, Malala foi educada polo seu pai desde pequena, nun país no que a influencia dos talibáns medrou ao mesmo tempo que ela.
Cando contaba once anos de idade, a vida de Malala, a súa familia e os seus veciños transcorría baixo a prohibición talibán da televisión ou da música. As mulleres e nenas dificilmente podían saír soas da casa, ir ao médico e moito menos ir á escola. Malala decide contar todo isto nun blogue da BBC, a televisión pública do Reino Unido.
O verán seguinte, o New York Times fai unha reportaxe sobre a súa vida, mostrando como o exército paquistaní intervén na rexión. Malala cada vez é máis coñecida e recoñecida, dando entrevistas nos xornais e na televisión, e nomeada para o Premio da Paz Internacional da Infancia polo activista surafricano Desmond Tutu.lapis
Na tarde do 9 de outubro de 2012, Malala subiu ao bus escolar. Pouco despois faino un home armado que chama por ela e dispáralle tres veces, dándolle no lado esquerdo da malala2fronte e atravesándolle a cara. Logo de estar durante días en estado crítico, a súa saúde mellora o suficiente como para poder ser trasladada a un hospital do Reino Unido, onde logra recuperarse tras unha rehabilitación intensiva.
En 2014, Malala é galardoada co Premio “Nenos do Mundo”, premio que agora leva o seu nome, e ese mesmo ano gañou o Premio Nobel da Paz, compartido con Kailash Satyarthi, pola súa loita contra a supresión dos dereitos de todos os nenos e xoves á educación.
Hoxe en día, o réxime talibán reiterou a súa intención de acabar coa vida de Malala e do seu pai, Ziauddin Yousafzai.

Banksy

Banksy é o pseudónimo dun prolífico artista do street art británico.

Naceu en Bristol, en 1975. Aínda que os datos acerca da súa identidade son incertos, malia que participou no documental chamado "Saída á tenda de agasallos", descoñécense detalles da súa biografía.

Banksy "naceu e creceu en Bristol, viuse implicado no grafiti durante o boom do aerosol en Bristol de finais da década de 1980".

O seu traballo, na súa gran maioría pezas satíricas sobre política, cultura pop, moralidade e etnias, combina escritura con grafiti co uso de estarcidos con plantilla (coñecidos xeralmente como stencils, do inglés). A súa arte urbana combina escritura cunha técnica de estarcido moi distintiva, similar a Blek lle Rat, quen empezou a traballar con estarcidos en 1981 en París; e membros da banda de anarco-punk Crass, que mantiveron unha campaña nas instalacións do metro de Londres a finais da década do setenta do século XX e inicios do oitenta. Banksy recoñeceu a influencia de Blek dicindo "cada vez que creo que pintei algo lixeiramente orixinal, doume conta de que Blek lle Rat fíxoo mellor, só que vinte anos antes."

As súas obras fixéronse populares ao ser visibles en varias cidades do mundo, especialmente en Londres.

En 2012 publicouse o libro Freedom Through Football: The Story Of The Easton Cowboys & Cowgirls onde se confirma a primeira fotografía tomada a Banksy mentres realizaba un grafiti en Chiapas, México en 2001.

Banksy oculta a súa identidade real á prensa xeral. Crese que é un home branco, de pelo louro, alto, que viches roupa típica do grafiteiro e que probablemente naceu en 1974-75.

Comezou a súa obra nas rúas de Bristol, a súa cidade natal, entre 1992 e 1994. No ano 2000 organizou unha exposición en Londres e despois disto plasmou as súas pintadas en cidades de todo o mundo.

Banksy utiliza a súa arte urbana na rúa para promover visións distintas ás dos grandes medios de comunicación. Esta intención política detrás do seu chamado «dano criminal» pode estar influída polos "Ad Jammers" (movemento que deformaba imaxes de anuncios publicitarios para cambiar a mensaxe).

Banksy tamén traballa cobrando para organizacións benéficas como Greenpeace e para empresas como Puma e MTV, e vende cadros ata por 25.000 libras en circuítos comerciais ou na galería do seu axente, Steve Lazarides. Un xogo de obras de Banksy vendeuse na casa de poxas Sotheby's por 50.400 libras. Isto levouno a ser acusado de vendido por outros artistas e activistas.

O traballo de Banksy caracterízanse por ser imaxes explosivas, a miúdo combinadas con slogans. Sempre comprometido con temas políticos, usa a sátira analizando guerra, o capitalismo, a hipocrisía e a cobiza. Hai varios temas e símbolos que se repiten na obra de Banksy: ratas, oportunidades de foto (lugares típicos onde os turistas desexarían facer unha foto sen pintadas), soldados ouriñando, policías, monosnenos, membros da familia real inglesa, etc.

 

FONTE: https://es.wikipedia.org/wiki/Banksy

VER TAMÉN: http://www.alejandradeargos.com/index.php/es/completas/32-artistas/291-banksy-biografia-obras-y-exposiciones



by Dr. Radut