ERIC CLAPTON

Eric Patrick Clapton Shaw (Ripley, Surrey, Inglaterra, 30 de marzo de 1945) é un guitarrista, cantante e compositor de rock e blues, coñecido polo seu dominio coa guitarra eléctrica, en específico coa súa Stratocaster. É coñecido polo alcume de "Slowhand" (Mano lenta), dende a súa época en The Yardbirds. Clapton é membro do Salón da Fama do Rock por partida triple; por ser membro de The Yardbirds, de Cream e pola súa carreira en solitario. Para moitos críticos Clapton foi un dos artistas máis respectados e influíntes de tódolos tempos .Ademais, aparece no posto número 4 da lista "Os 100 grandes guitarristas de todos os tempos" da revista Rolling Stone e no posto número 53 do seu especial "Inmortales: Los 100 grandes artistas de todos los tiempos".
O seu estilo musical sufriu múltiples cambios ao longo da súa carreira, pero as súas raíces sempre estiveron profundamente ligadas ao blues. É recoñecido como un innovador en varias etapas da súa carreira, practicando o blues rock con John Mayall's Bluesbreaker, The Yardbirds, e o rock psicodélico con Cream, ademais de ter tocado estilos moi variados na súa etapa en solitario; Delta blues no seu álbum Me and Mr Johnson, pop na súa canción "Change the World" o reggae na súa versión do tema de Bob Marley "I shot the Sheriff". Posiblemente o seu meirande éxito foi a canción "Layla" da súa época con Derek and the Dominos.

Sostén Jacques Monod que a vida evoluciona tanto polo azar como pola necesidade ¿E a vontade dos individuos? Os seres humáns somos sorpresivos e sorprendentes namentres os astrónomos persiguen órbitas de vida (os "límites do vermello"); nos catrocentos exoplanetas descubertos ata agora, os monxes ortodoxos arrédanse do mundo nese anzol pedraguento (Como a "cidade de los pináculos dos lemures malgaches) que se chama Península de Athos,enchendo de viño as órbitas baleiras dos cranios dos seus compañeiros mortos ou, como din eles, "dixerindo a morte". Así, uns anceian descubrir novos mundos; outros considéranse mortes neste

Achegádevos ao exemplar de decembro de National geographic e comparade estas dúas visións/vivencias...¿Mirade que haille que sacar brillo aos pufs da biblio!

VETUSTA MORLA

Un Día en el Mundo é o título do LP debut de Vetusta Morla, un álbum que xa se converteu nun dos discos da tempada con mellor acollida entre o público e a crítica do pop-rock independente nacional. O grupo obtivo tres Premios de la Música que otorga a Academia das Artes e as Ciencias da Música: Mellor Álbum de Pop Alternativo por Un Día en el Mundo, Artista Revelación e Autor Revelación por un dos temas do disco, Copenhague. Esta mesma canción, ademais, foi elexida pola audiencia de Radio 3 (RNE) como unha das tres mellores do "indie" español das últimas dúas décadas. Precisamente en directo e sobre o escenario é onde se formou Vetusta Morla, sobre a base dunhas experiencias compartidas. O núcleo da formación é a complicidade,a pasión e a inmediatez da música en vivo. No seu primeiro álbum Un Día en el Mundo trataron de recrear ese feitizo máxico, esa enerxía luminosa do directo, cun son premeditadamente natural, sen apenas trucos de produción e sen artificios. Vetusta Morla é ademais unha banda onde as palabras importan, "las palabras que no existen nos pueden salvar", di unha das súas letras.  

NINA SIMONE

Eunice Kathleen Waymon (Tryon, Estados Unidos, 21 de febrero de 1933 - Carry-le-Rouet, Francia, 21 de abril de 2003), coñecida como NINA SIMONE, foi unha cantante, compositora e pianista estadounidense de jazz, blues e soul. Foi recoñecida mundialmente co alcume de «High Priestess of Soul». Estilísticamente, distinguíase pola súa voz, caracterizada pola súa pasión e o seu breathiness (voz arquexante, como sofocada). A influencia de Duke Ellington é patente en toda a obra de Nina, pero moi especialmente en certo tipo de composicións cheas de improvisación e de cercanía espiritual ( tipo gospel). Nina acada unha grande complicidade co oínte gracias ao emprego intencional dos silencios e minimizando o acompañamento. A súa voz as veces somentes susurra, para logo berrar ou xemer, transmitindo todas as sensacións que a alma humana é quen de experimentar. My baby just cares for me, foi o tema que lle asegurou fama internacional. Trinta anos despois de ser grabado por ela en disco por primeira vez, na súa versión orixinal, alcanzou o número 5 da clasificación de ventas no Reino Unido e acadou un enorme éxito en toda Europa en 1987, nembargantes outras grandes cancións, como Mississipi Goddam, I put a spell on you o I love you Porgy xa lle deran grande recoñecemento dun público de entendidos a finais dos anos cincoenta. Foi unha gran loitadora polos dereitos civís dos afroamericáns , o que expresou en moitas oportunidades a través das súas composicións e o que lle levaría a abandonar os Estados Unidos tralo asasinato en 1969, de Martin Luther King, farta da segregación racial contra os cidadáns de color do seu país.