UN MUNDO NUN MUSEO: SEXTO RETO DO MUSEO DE BELLAS ARTES en 2ºB

Posted Abril 1st, 2024 by rosac

Este sexto reto que nos propoñen parte da obra de Tomás Muñoz Lucena, un cadro titulado CASTIGO para darlle unha voltiña a como é a escola no museo e, como non, no mundo.

Escena desenvolvida nunha sala interior aberta a un balcón polo que entra unha intensa luz. Diante dun escritorio de madeira escura, unha muller que fai ganchillo escoita a conversa dunha nena sentada ao seu carón. A carón do balcón e sentada nunha cadeira de respaldo alto, outra rapaza está centrada nas súas tarefas. Do único tramo de parede que se pode ver na sala, pende un cadro coas dúas últimas filas de letras do alfabeto. Diante, unha nena sentada cun vestido rosa, cunha actitude abraiada e pensativa, leva a man á cara e sostén no colo un papel semellante a outros dous tirados no chan diante dela.

Previamente observada a obra contestamos en grupo a numerosas preguntas sobre a información que nos aporta a obra e o seu título. Tamén facemos un reflexión sobre como era a escola na época que Lucena pinta o cadro, 1890. Non era tan doado e accesible a escola, especialmente para as nenas. Ata non fai moito tempo eran segregadas, é dicir, nenos nun lado e nenas noutro e as materias eran diferentes xa que ás nenas ensinábanlle as terefas domésticas que supostamente lles agardarían na súa vida futura. Xurdiron un montón de conclusións sobre esta temática como:

Non é xusto que os nenos e nenas non aprenderan o mesmo
Non existen oficios masculinos e oficios femininos
O castigo non é a slución, sí a consecuncia dos nosos actos.
As escolan son diferentes segundo o país que esteamos e non todos teñen as mesmas condicións.

ACTIVIDADE 1: A HISTORIA DE XULIÁN E RANJIT

Esta actividade parte dunha carta que nos envía Xulián contando como son as escolas arredor do mundo:

Ademais de dúas fotos, unha da súa escola e outra dunha escola debaixo dunha ponte para que poidamos ver as diferenzas: lugar, mobiliario, condicións...

O debate sobre as fotos deu moito para falar!

ACTIVIDADE 2: OS UTENSILIOS DE ESTUDO

No museo hai obxectos que foron empregados por algún ou algunha personaxe famosa, non só hai cadros como dixemos en numerosísimas veces. Concretamente ensínannos o material de escritura ou escribanía dunha famosa escritora galega, Emilia Pardo Bazán unha das feministas mais senlleiras do seu século. Falamos do material que se empregaba nas escolas nesa época: plumas, tinteiros, pizarras...material moi diferente a do de agora: lápis, bolígrafo, cadernos, ordenadores...

Escribanía e pluma, Domingo Antonio de Castro, 1808

As iniciais gravadas a ambos os dous lados do cristal central, MPB e JMR, parecen corresponder aos primeiros donos do notario, os avós paternos de Emilia Pardo Bazán: Miguel Pardo Bazán e Joaquina Mosquera Ribera, dos que o seu fillo, José Pardo Bazán. , herdaríaa e Mosquera (1827-1890), pai do escritor.

Probamos a escribir como se solía facer nesa época!!!

ACTIVIDADE 3: ALFABETOS

Na obra de Lucena pódese apreciar parate dun abecedario, material moi común na decoración das escolas. Pero non son iguais en tdos os países. Nalgúns son case un arte eles mesmos, como por exemplo o alfabeto árabe ou o chino.

Nesta actividade falaremos do árabe, xa que é o idioma de Ranjit na India. Un idioma falado por case 300 millóns de personas no mundo.

Como proposta das educadoras teremos que escribir o noso nome en alfabeto árabe, pero tamén podemos investigar e escribilo noutros alfabetos distintos ao noso.