O deserto ao sur do Perú era, hai 1.500 anos, un fértil oasis... con data de caducidade. Os indios paracas sabíanno. Os nasca tamén. Para atraer a escasa choiva rabuñaron aquela árida epiderme e deseñaron  unha das máis engaiolantes topografías que alimentaron durante o século  pasado a imaxinación dos occidentais ( a imaxinación non é máis que outra sede insaciable...)

  Os insectos debecen polo zume que lles ofrecen uns tentáculos iazucreiros... Esa é a súa perdición.: as súas tripas transmútanse en saiva alimentaria das súas caníbales anfitrionas...

 Sabedes que está prohibido levar bebidas á biblioteca... ¡pero podedes refescar a vosa curiosidade científica simplemente botándolle unha ollada ao exemplar de marzo de National Geographic!

¡Á vosa saúde e bo grolo!