IES EDUARDO PONDAL

Órbitas de vida, órbitas de morte

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sostén Jacques Monod que a vida evoluciona tanto polo azar como pola necesidade ¿E a vontade dos individuos? Os seres humáns somos sorpresivos e sorprendentes namentres os astrónomos persiguen órbitas de vida (os "límites do vermello"); nos catrocentos exoplanetas descubertos ata agora, os monxes ortodoxos arrédanse do mundo nese anzol pedraguento (Como a "cidade de los pináculos dos lemures malgaches) que se chama Península de Athos,enchendo de viño as órbitas baleiras dos cranios dos seus compañeiros mortos ou, como din eles, "dixerindo a morte". Así, uns anceian descubrir novos mundos; outros considéranse mortes neste

Achegádevos ao exemplar de decembro de National geographic e comparade estas dúas visións/vivencias...¿Mirade que haille que sacar brillo aos pufs da biblio!