O VENRES 13 FIXEMOS UNHA SAÍDA UN POUCO ACCIDENTADA… CHEGAMOS UN MINUTO TARDE AO TREN (QUE TIÑA MOITA PRESA E NON AGARDOU POR NÓS…), PERO RÁPIDO SOLUCIONAMOS E VEU UN AUTOBÚS BUSCARNOS.

CHEGAMOS AO CENTRO DE FERROL MOI EMOCIONADOS E CON TANTA TENSIÓN QUE PASAMOS NON QUEDOU NIN UN CHURRIÑO… TIÑAMOS MOITA FAME, TANTA QUE ALGÚN ACABOU OS CHURROS ANTES DE QUE TROUXERAN O CHOCOLATE...

A XENTE DA CAFETERÍA AVENIDA FORON MOI AMABLES, TANTO OS TRABALLADORES E TRABALLADORAS, COMO OS COMENSAIS QUE INTENTABAN TOMAR UN CAFÉ OU CHOCOLATE TRANQUILIÑOS. GRAZAS, PORQUE QUE CHEGUEN 71 NENOS E NENAS DE 3, 4 E 5 ANOS A UN ESPAZO PECHADO, NON É DOADO, E MENOS SE AS EXPECTATIVAS ERAN UN ALMORZO TRANQUILO...

PARA A VOLTA, CHEGAMOS MOI PUNTUAIS Á ESTACIÓN DO TREN, TANTO QUE PUIDEMOS ADIANTAR A VIAXE, FOI MOI EMOCIONANTE VER CHEGAR O TREN AO ANDÉN. VIÑEMOS APRETADIÑOS, PERO NON NOS IMPORTOU MOITO, O IMPORTANTE FOI CANTO DISFRUTAMOS…

ASÍ QUE O RESUMO DO DÍA FOI: DESILUSIÓN, ALEGRÍA, FAME, CHARCOS, MOLLADURA…

FELICIDADE!!!!