Mamasunción é a produción galega máis galardonada e viaxeira de todas cantas se filmaron ata agora en Galicia: Gran premio do cine español en Bilbao e premiada asemesmo en Oberhausen (Alemania); Gracovia (Polonia); Clermont Ferrand (Francia), Edimburgo (Gran Bretaña), e Sydney (Australia),Chano iniciou con ista curtametraxe a sua breve traxectoria en cine profesional en 1984. Mamasunción converteuse axiña en bandeira do cine galego dos oitenta. A pesares da sinxeleza e as veces inxenuidade da súa posta en escena, pode considerarse hoxe como un filme clásico do cinema galego. A curtametraxe procura unha mirada lírica sobre os efectos dramáticos da emigración a través do punto de vista dunha muller que agarda durante décadas a chegada dunha carta do seu fillo emigrado en México. A extraordinaria forza expresiva do rostro da anciá protagonista Sunción Ogando Rodríguez, preside o universo dunha aldea galega, sin falsos folklorismos nin formalismos deformadores, con mirada cáseque etnográfica Mamasunción encarna un persoaxe insólito no cinema español de tema migratorio: as viuvas de vivos, o punto de vista dos que se quedan.