Nestos días de incertidume, nervios e medo, onde as emocións están a flor de pel, os pesadelos poden agromar nas noites dos nosos pequenos/as. E a profe Patri pensou que a mellor forma para axudar a xestionar estas emocións era a través dun conto. Pero non dun conto calquera. Un conto baseado nunha tradición dos indios Mayas do Altiplano de Guatemala. Conta a lenda que os nenos/as daquelas tribus cando tiñan medos ou pesadelos polas noites, contábanllas a uns bonecos chamados quitapenas antes de irse durmir. Logo colocábanos baixo a súa almofada e, o amencer, as preocupacións desaparecían. Esta fermosa tradición promove un hábito moi saudable que deberíamos traballar para lograr cada día descargar as preocupacións da mente para despexalos soños.

Estas figuriñas soen recollerse en caixas ou bolsiñas de tea en grupos de 6, unha para cada día da semana, dando a opción de descansar un día. Así mesmo, soen vir cunha serie de instruccións:

!ºConcentrarse na preocupación ou pena no momento de deitarse.

2ºContarlle á figuriña o que queremos que se leve.

3ºColocar o quitapenas debaixo da almofada.

4ºDarlle uns aloumiños na panza á figuriña para que non lle doian a ela as túas penas e pola mañá desaparecerán!!!

Anthony Browne escribiu o fermoso conto "Sacapenas" que diu á volta ó mundo para acercar esta lenda a millóns de fogares do mundo. E cremos que é un bo momento para compartilo con vos por se non o coñecíades.

Fonte: Anaje Ferreiro Inza

E despois de visualizar este conto, pensamos que estaría xenial poder crear os nosos propios sacapenas para axudar os nenos/as a xestionar os seus medos. Para elo deixámosvos un arquivo adxunto cunha serie de plantillas. Para darlle consistencia o ideal  sería, unha vez pintados, pegalos en cartón ou cartolina para darlle consistencia e poder manexalos sen que rompan.

E para rematar déixovos este fermoso poema:

“Los muñecos quitapenas quitan las penas que tengo, se las cuento muy bajito y me las curan en silencio. Y debajo de mi almohada duermen siempre mis muñecos y si tengo alguna pena yo sin ella me despierto. Y yo que nunca creí en amuletos ni hechiceros, explícame qué hago yo contando penas a muñecos”.

-Tontxu-