O ordeño é un proceso bastante complexo, que consiste en varias tarefas que requiren moito traballo e atención do ordeñador. Ademais, as vacas deben ser ordeñadas xeralmente dúas veces ao día no período de lactación (aproximadamente 300 días), polo que significa o coidado diario dos agricultores e o tema de todos os horarios da granxa a este ritmo. A parte máis esixente do ordeño, ademais da recolección de vacas para o ordeño e a limpeza da máquina de ordeño despois diso, é o lavado de ubres, a instalación de unidades de ordeño e o ordeño. No sistema de ordeño automático, as vacas poden ir á máquina de ordeño para que decidan pola súa conta o tempo e o intervalo de ordeño. O sistema limpa, pre-ordeña, seca e estimula cada teta individualmente usando auga, aire comprimido e unha aspiradora. Un sensor láser con posición de mamila escanea a ubre e axuda ao brazo robótico para a aplicación e extracción automática da pezonera. O sistema de portas controla o tráfico de vacas. Cando a vaca ingresa á unidade de ordeño (debido á comida altamente apetecible que atopa na caixa de ordeño), un sensor de identificación de vaca le unha etiqueta de identificación (transpondedor) e pasa a identificación da vaca ao sistema de control. Se a vaca foi ordeñada recentemente, o sistema de comporta automática envía á vaca fóra da unidade. Se a vaca pode ordeñarse, realízase a limpeza automática das mamilas, a aplicación da cunca de ordeño, o ordeño e a pulverización das mamilas. O sistema tamén monitorea a saúde da ubre e conta as células somáticas como un indicador da calidade do leite e a presenza de bacterias daniñas.