Manual básico de Twitter
En inglés, o
vocábulo twitter significa «gorxear, trinar, parlotear», por iso é polo
que o seu símbolo é un paxariño, e ofrece interesantes posibilidades de
comunicación tanto para uso individual como para empresas. É bastante sinxelo
de utilizar, pero non é tan intuitivo como Facebook e iso xera barreiras de
entrada aos potenciais usuarios.
• En qué
consiste
É un servizo
gratuíto que combina características dos SMS, os blogs e a mensaxería
instantánea. Trátase de redactar e enviar micromensajes de texto dunha
lonxitude máxima de 140 carácteres, denominados tweets, que son
vistos polos usuarios que te seguen. E ti ves as mensaxes que escribe a xente á
que segues. O envío destas mensaxes pódese realizar desde a páxina web de
Twitter, un teléfono móbil ou aplicacións que se instalan no escritorio do
computador.
• Rexistro
Para empezar, hai
que ir a http://twitter.com e crear unha
conta. Como en calquera rexistro, pedirannos que enchamos varios campos. O máis
relevante é elixir o nome de usuario (pode ser o nome dunha empresa), porque
será a nosa identificación en Twitter. Debe ter como
máximo 15 carácteres e non pode estar repetido, polo que hai que comprobar se o
que nos gusta está dispoñible. Se non é así, pódense buscar combinacións con
letras, números ou guións.
• Perfil
Finalmente, e
seguindo os pasos que Twitter recomenda
no tutorial, antes de escribir o primeiro tweet conven incluír
unha pequena descrición de quen somos (cun límite de 160 carácteres), indicar
onde vivimos e subir unha imaxe (tamén coñecida como Avatar) que
nos identifique. Esta información axudará a que os demais nos poidan atopar e
tamén se incluirá no correo electrónico que recibe unha persoa para
notificarlle que empezamos a seguirlle.
CARACTERÍSTICAS MÁIS RELEVANTES (en paréntese, o termo que se emprega en inglés)
• Nome: Para
identificarnos en Twitter, o noso nome de usuario vai precedido do signo @. No
meu caso sería @jardao
• Seguindo (following): Usuarios
aos que decidimos empezar a seguir. Cando algún deles escribe unha mensaxe
ou tweet, automaticamente aparecerá no noso taboleiro (tamén
coñecido como timeline)
• Seguidores (followers): Son
aqueles que nos seguen porque lles interesa o que escribimos ou compartimos.
Cada vez que escribimos un tweet, vese no seu taboleiro. Podemos
seguir a un usuario pero este non ten por que seguirnos, e viceversa.
• Listas: Sirven para
poder organizar aos que seguimos por temáticas, intereses… de forma que sexa
máis sinxelo seguir as súas actualizacións. Podemos seguir tamén listas creadas
por outros usuarios; de feito, buscar nelas é un bo método para atopar usuarios
afíns aos nosos intereses.
• Avisos: Podemos configurar os avisos recibidos por correo electrónico para certas notificacións en relación coa nosa conta. Por exemplo, para que se nos avise cada vez que
alguén empeza a seguirnos en Twitter (recibiremos un correo electrónico co seu
nome de usuario, a descrición do perfil e as contas comúns que ambos seguimos).
Isto serviranos tamén para saber se nos interesa seguir a esa persoa. Esta notificación está activada por defecto. Tamén podemos activar a notificación de cando alguén nos fai un retuit, nos cita ou nos envía unha mensaxe directa.
• Etiquetas
(hashtags) Para poder seguir con maior facilidade un tema,
conversación ou discusión existen as etiquetas, que pode crear ou utilizar
calquera usuario. Basta con incluír o símbolo # diante de palabras, expresións
ou temas. Por exemplo #crise se
falamos da situación económica. Se alguén busca ese termo na caixa de búsqueda,
os tweets que conteñan esa etiqueta aparecerán nos resultados.
• Temas do
momento (trending topics) Índice formado polas etiquetas, termos ou
frases das que máis se está falando nese momento en Twitter, moi útiles para
estar informado. Pódese elixir o país e a cidade.
CLAVES PARA EMPEZAR A ESCRIBIR MENSAXES
• Resumir: As
mensaxes, que se escriben no cajetín situado debaixo de Que está pasando? non poden exceder de 140 carácteres,
polo que hai que ser conciso. A medida que imos escribindo, un contador situado
debaixo da caixa onde escribimos, na parte dereita, vainos indicando cantos
carácteres restan para chegar a ese número. Unha vez escrito, picamos no botón
Tweet e envíase.
• Privacidade: Cuidado: por
defecto, todas as mensaxes que escribimos son públicos. Só os ven quen nos
seguen, pero calquera usuario con acceso a internet pode velos.
• Mensaxes
directas (direct message ou DM): Podemos mandar unha mensaxe privada,
pero só a quen nos siga. E para que nos poida contestar e establecer así unha
conversación, nós tamén debemos seguirlle. Para iso, podemos ir a Twitter e
seleccionar o usuario. Si xa coñecemos a conta en Twitter da quen queremos
escribir un privado, o máis fácil é empezar a mensaxe cunha D (de directo)
seguida do nome de sentusuario. Exemplo: «D jardao recoméndasme un
libro sobre Twitter?»
• Borrado: Se enviamos
por erro unha mensaxe, pódese borrar. Hai que pór o cursor encima do texto que
escribimos e apareceranos a opción para eliminalo.
• Mencións: Se
queremos referirnos a alguén, debemos utilizar o nome de usuario que teña en
Twitter, precedido da @. Non fai falta seguila nin que nos sigan para iso. Por
exemplo, «Interesante presentación a de @josepedro en @uvigo». Así, aínda que a
quen mencionemos non nos siga, verá no seu taboleiro que falamos del. Iso tamén
pode espertar o interese desa persoa e síganos. É unha boa forma de darnos a
coñecer e de empezar a construír a nosa comunidade.
• Direccións
web curtas 140 carácteres dan para pouco e as direccións das páxinas
web adoitan ser longas, así que é difícil mencionar unha dirección nun tweet.
Para solucionalo, xurdiron páxinas que que permiten acurtan a url, como bit.ly o goo.gl.
Na actualidade Twitter ten o seu propio sistema de acortamiento, que funciona
automaticamente. Nós só debemos introducir a dirección, e Twitter encárgase de
acurtala.
• Enlaces
nas mensaxes: Se facemos click sobre un @usuario accederemos á páxina
dese usuario. Se facemos click sobre un enlace, levaranos a esa páxina.
POSIBILIDADES COAS
MENSAXES QUE RECIBIMOS DOS USUARIOS AOS QUE ESTAMOS SEGUINDO
• Favoritos: Permite gardar as mensaxes que nos parezan máis interesantes. Se conectas Diigo con Twiiter (http://www.diigo.com/tools/save_tweets) os tweets que fagas favoritos gárdanse automaticamente en Diigo. Pero hay máis posibilidades (le ao final "Automatizando tarefas en Twitter")
• Responder: Podemos
responder a un usuario tras ler o seu tweet. A aplicación pon o nome dese
usuario precedido da @ para que lle chegue a nosa resposta.
• Retuitear: É
como se denomina o feito de reenviar a Twitter aos nosos seguidores unha
mensaxe do noso taboleiro, conservando o seu contido.
ABREVIATURAS MÁIS
COMÚNS
A limitación de 140
carácteres provocou que se empreguen abreviaturas para poder contar máis con
menos palabras
RT: Retweet.
Utilízase para indicar que estamos reenviando un tuit creado por outro usuario
e as siglas sitúanse diante da mensaxe.
Exemplo: Para retuitear unha mensaxe de @pedrom, facemos RT @pedrom: Como navegar de
forma segura en Facebook http://t.co/penVsycz Na
actualidade, Twitter xa permite facer RT dunha mensaxe cun simple click.
MT: Modified Tweet o Tuit
Modificado. Similar a RT, pero indica que se introduciu algunha
modificación na mensaxe orixinal.
Exemplo: MT @ristomejide:
Os creadores que fixeron a vida dixital + fácil estánllenos indo ao outro
mundo. X iso Bill Gates está tan tranquilo
DM: Direct
Message o Mensaxe Directa. Unha mensaxe privada que se
envía a alguén que nos segue e que só el pode ler. Para iso, hai que escribir
unha D seguida do nome do usuario (sen a sent) e a continuación o tuit. Importante:
se non seguimos ao destinatario non nos poderá contestar.
@usuario: mensaxe a
usuario Escríbese ao principio dunha mensaxe cando só queremos que o vexan
o destinatario e os seguidores que teñamos en común (pódense pór varios
usuarios).
.(espazo)@usuario: Similar
funcionamento ao anterior, pero ao engadir o punto diante da arroba a mensaxe é
visible para todo o mundo.
@+sitio ou lugar: estou en… Utilízase para indicar onde
estás (cidade, museo, restaurante, etc)
Exemplo: En @Vigo toamando
algo en @Jamaica
#FF + @usuario: Follow
Friday o Seguir en Venres. É unha etiqueta que se utiliza
para recomendar a usuarios que consideramos interesantes polas súas achegas
durante esa semana. O tuit, no que se poden recomendar varios usuarios,
publícase os venres.
TL: Timeline ou,
en galego, Cronoloxía. É onde se visualizan as nosas mensaxes e os
dos usuarios aos que seguimos, a medida que se van publicando.
TT: Trending
Topics ou Temas do Momento. O máis comentado polos usuarios,
que vai variando ao longo da xornada. Adoitan ser etiquetas ou palabras.
vía + @usuario ou dirección web: Emprégase para indicar a orixe ou
fonte da información que contén o tuit, e sitúase ao final da mensaxe.
Exemplo: Datos sobre a publicidade online en España http://j.mp/nXnsVm vía @IAB_spain
cc + @usuario: Carbon
Copy o Con Copia. Similar ao campo «cc» dos correos
electrónicos. Engádese ao final do tuit e utilizámolo para informar a alguén
que o contido do tuit pódelle interesar.
Exemplo: Non vos perdades os datos de publicidad
online en España de @IAB_spain http://j.mp/nXnsVm cc @pedrom
@juanra
Automatizando tarefas en Twitter
A parella Diigo-Twitter resulta fantástica. É dicir, calquera enlace que nos pareza interesante debería ser axeitadamente gardado en Diigo e tamén publicado en Twitter (cunha mínima reseña). Un servizo absolutamente recomendable para facernos a vida moitas máis sinxela e eficiente é o servizo de http://ifttt.com que nos permite enviar automaticamente a Twitter enlaces gardados en Diigo (todos os enlaces públicos ou con certa etiqueta), e gardar en Diigo automaticamente enlaces capturados das mensaxes de Twitter (publicadas por nós ou por certo usuario, con certa etiqueta, marcados como favoritos, etc.). Isto resulta nunha simplicación fantástica á hora de traballar. IFTTT tamén permite automatizar tarefas cos artigos de blog marcados con estrela (destacados ou favoritos) en Google Reader. IFTTT é un imprescindible.