TRADUCIMOS OS GARABATOS DOS NOSOS PENSAMENTOS

“El niño
está hecho de cien.
El niño tiene cien lenguas
cien manos cien pensamientos
cien maneras de pensar
de jugar y de hablar…”

Loris Malaguzzi. LOS 100 LENGUAJES DEL NIÑO [3] (fragmento)

Trala lectura do conto de Carole Lexa, “The squiggle”, xurdiu o desexo de querer interpretar na caixa de luz os garabatos creados cunha corda pola protagonista do conto. E esa foi a tarefa plantexada no Recanto da Arte ao longo das semanas seguintes.

Día tras día chegaban a acordos sobre que cordel era mellor en cada situación (por exemplo o máis longo para o dragón, porque son moi grandes; os de cor marrón ou gris para o Castelo, porque os muros constrúense de madeira ou pedra; a lúa con cores claras, porque brilla moito…) e tamén sobre o xeito de completar o debuxo, atendendo por suposto, á información que entre todas/os posuían dese obxecto. 

Sobre a superficie da caixa de luz apareceron:

-         Brillantes lúas cheas, con buratos na súa superficie e rodeadas de estrelas.

-         Muros de castelos, coas súas portas, ventás, estandartes… e incluso cos vixias agochados nos torreóns; sen esquecer o muro do patio do colexio.

-         Dragóns grandes como dinosauiros, cuspindo lume pola boca ou cheos de cor.

Despois pensaron en crear un propio. E para poder expresalo de tal xeito que calquera persoa o puidera comprender, tendo en conta que empregaban unha linguaxe alternativa ao noso código alfabético, esforzáronse en explicar e argumentar entre eles/as as súas ideas.

MAR Santiago Arca, novembro 2015