Xeacronos

• Cultura.

Os exipcios desenvolveron un sistema propio de escritura, a xeroglífica, case na mesma época que xurdía en Mesopotamia a escritura cuneiforme. A través dela deixaron obras coma o chamado Libro dos Mortos, que proporciona moita información sobre a relixiosidade exipcia e os cultos funerarios.

Ademais, os exipcios destacaron no campo das ciencias: medicina, astronomía, matemáticas…

En canto á relixión, eran politeístas e posuían un complexo panteón con divindades que mesturaban trazos humanos e animais. Era de gran relevancia a crenza na vida despois da morte, feito que explica a momificación e a construción de monumentais tumbas como as pirámides.

• Arte.

A arquitectura exipcia caracterízase por ser alintelada, isto é baseada en liñas verticais e horizontais (columnas e linteis) e sen arcos nin bóvedas. O material fundamental era a pedra en grandes sillares. Destacan dous tipos de edificios, ambos co trazo común do colosalismo:

· Templos: Posuían unha estrutura determinada por unha sucesión de estancias que levaban á cámara onde se atopaba a estatua do deus. O acceso a este lugar estaba reservado ao faraón e sacerdotes. Destacan os templos de Karnak e Luxor.

· Edificacións funerarias: ao longo da historia exipcia desenvolveuse a construción de tres tipos de tumbas: mastabas (construcións en forma de pirámide truncada), pirámides e hipoxeos (tumbas escavadas na rocha).

No que respecta á escultura e á pintura, centráronse maioritariamente na representación das divindades e do faraón cunha rixidez nas formas denominada hieratismo e que buscaba recalcar o carácter sagrado dos personaxes.

Tamén houbo oco nas artes plásticas para a representación doutros grupos sociais e de escenas cotiás.