2. Os repositorios
En liñas xerais, os usuarios de Windows anteriores á versión 10 cando
necesitan instalar novo software no seu sistema teñen que acceder co
navegador a Internet, localizar o programa que precisan, descargalo e
unha vez descargado executar un arquivo .exe para proceder á súa
instalación. Trátase dun procedemento relativamente simple, pero con
graves inconvenientes asociados, como por exemplo a frecuente
instalación de software adicional intrusivo que pode supoñer a
ralentización do equipo.
Para a descarga de software en Linux
existe unha alternativa moi segura e eficiente, que elimina os problemas
descritos con anterioridade: os repositorios.
A grandes rasgos,
un repositorio é un servidor en internet onde se atopan os programas
específicos para unha determinada distribución dun sistema operativo
Linux. (Así pois, cada distribución Linux ten a súa propia lista de
repositorios).
A vantaxe radica en que os programas que se atopan
nestes repositorios están verificados polos programadores encargados do
desenvolvemento e administración da distribución polo que poderemos
instalar estes programas con total confianza.
Ademais, se algún software instalado mediante este método é actualizado nos repositorios seremos automaticamente avisados da actualización dispoñible.
Por outra banda, as compañías que xeran os programas tamén teñen os seus propios repositorios polo que é posible agregalos á nosa lista e así facilitarnos a descarga directa dos seus servidores, evitando deste xeito a tarefa de buscalos e descargalos de páxinas onde xeralmente veñen acompañados de malware e/ou spyware.
O listado dos repositorios activos no noso sistema atópase na ruta: /etc/apt/sources.list