Esta semana volveounos a visitar o Mago da Palabra. Deixounos na caixa unha carta contestando a que lle escribíramos e un conto, Nadarín:
Despois do recreo, a profe Amelia contounolo!!
Nun recuncho do mar vivían felices un banco de peixiños. Eran todos vermellos menos un que era negro como o petroleo. Nadaba máis rápido que os seus irmáns. Chamábase Nadarín. Un día un gran atún atacoulles e solo sobreviviu el. A partir dese momento, Nadarín deambula solo polo mar ata que se atopa con un banco de peixes da mesma especie que tamén viven atemoritados dos peixes grandes....
Un conto sobre o compañerismo como arma contra o medo!!!
Continuamos escenificando que eramos peixiños nadando polo mar. Notabamos como as olas acariciaban o noso corpo mentras escoitábamos o sonido relaxante do mar. En asemblea, contaron como se sentiran (contentos, felices, algún pareceulle que era invisible, eran de moitos cores, grandes, pequenos...).
Tamén comezamos a preparar o mural que imos facer sobre o conto....
Continuaremos con esta actividade, estade atentos.
