Como remate de curso na área de EF o alumnado de sexto representou para os demais nenos e nenas do centro a diferentes personaxes relacionados co descubrimento de América, os cales os irían guiando por distintas probas as cales os levarían a atopar o tesouro final.
[2]
Todo comezaba... sentándose na máquina do tempo que prepararamos para o Salón do Libro e teletransportándonos !
[3]
[4]
[5]
[6]
De seguido apareceu diante nosa un home que se facía chamar Cristovo Colón, co seu globo terráqueo no que tiña marcado o percorrido dunha viaxe que soñaba con facer.
[7]
Contounos que tiñamos que axudarlle a convencer aos Reis Católicos , que poderiamos atopar a Doña Isabel no salón principal do castelo. Despois de pensar decidimos buscala na sá de mestres; e alí estaba!
[8]
Despois de contarlle Colón as súas pretensións, e de ver que estaría axudado por tan boa tripulación..., decidiu axudarnos dándonos as moedas de ouro necesarias para embarcarnos en tan longa viaxe.
Para atopalas tivemos que buscar no seu marido...
[10]
[11]
[12]
Xa coa bolsas de moedas puidemos ir buscar ao enxeñeiro naval para que nos preparara as tres carabelas para zarpar.
[13]
Encargaunos conserguir telas para as velas, cordas, madeira,....
[14]
Pagámoslle polo seu bo traballo e xa só nos quedaba encher os barcos de víveres para soportar os días de viaxe. Ata as bodegas do barco baixamos co mariñeiro para buscar e gardar alí porcos, galiñas, sal, auga,...
[15]
-Xa con todos os víveres embarcados comezamos a nosa viaxe ata a India!
Xusto antes de que flaqueaxen as nosas forzas logramos chegar a terra. Alí atopamos a unha indíxena un pouco especial. Non falaba a nosa lingua e vestía de maneira diferente. Asombráballe calquera cousa nosa o que aproveitamos para cambiarlle as nosas pulseiras, papeis, chaquetas polas que tiña ela na súa cesta.
Así foi como logramos : ouro, animais e froitos exóticos, alimentos e especias que non coñeciamos...
[16]
[17]
[18]
[19]
Olvidóusenos contarvos que levábamos na nosa tripulación unha famosa bióloga da época. Xa que neste tempo non contabamos con cámaras fotográficas nin nada parecido, a única maneira de recoller todos os novos animais, froitos, persoas, ...que íamos atopando para logo contar ao noso regreso era debuxándoos.
[20]
E a iso nos puxemos, tantas cousas novas ...entre todos lle botamos unha man!
[24]
Tan cheas trouxemos as nosas bodegas que deseguida os piratas comezaron a aparecer. Atacábannos a cañonazos. Non podiamos despirtarnos nin un só momento!
[25]
Despois dunha longa viaxe de volta logramos chegar a España. Empezouse a correr a voz de todas as cousas que acadáramos na nosa viaxe e os comerciantes da época comezaron a facer a súa fortuna ao igual que nós con todos estes produtos.
[26]
Aquí tedes a señora burguesa ofrecéndonos un feixe de cartos por toda a nosa mercancía.
[23]
Cando rematamos de venderlle todo pediunos se podiamos axudarlle a un neno que non paraba de chorar alí cerca. Fomos ata el.
[27]
Dicía ser o fillo de Cristovo Colón. Tiña unha carta escrita en galego na que o seu pai, ademais de dicirlle o moito que o quería, deixáballe todas as súas pertenzas e tesouros.
[28]
Mais para atopalos tiñamos que descifrar o mapa que alí debuxara. Listos como somos non tardamos en atopar a resposta: na bandeira do barco pirata que teñen os pequenos no parque infantil!
[29]
[30]
Foi unha longa e dura travesía mais valeu a pena!
Toda unha aventura!
Gracias ao esforzo dos maiores do cole!
Eles tamén tiveron o seu premio final: un refrescante xeado e algo doce...
[31]
Bo verán!