1.2- Organización do espazo. Relacións de proximidade e lonxania
En calquera
representación plana atopamos formas e volumes recoñecibles fronte a un
fondo, que ou ben é neutro, ou ben actua
como marco espacial non que se insiren ou resto de volumes e formas.
Nas representacións
grafico-plásticas, estas formas ordenanse espacialmente seguindo unha serie
de regras ou criterios para obter a sensación de profundidade .
A variación de
tamaño
Un dos indicadores de proximidade e lonxanía é o cambio
de tamaño de elementos ou figuras que na realidade son de tamaño igual ou
semellante . Deste xeito, as formas situadas mais preto parecen ter maior
tamaño, fronte ás mais afastadas que aparecen como mais pequenas.
A superposición
ou orde de colocación dous elementos representados
En certas composicións podemos ata atopar certas variantes nestas superposicións cando os corpos non son totalmente opacos nin macizos, como a transparencia e a penetración.
O contraste cromático
En xeral os obxectos que están mais iluminados e as cores calidas parecen
mais próximos e percibense mais nitidamente e con cores mais nitidas e contrastadas,
fronte os elementos mais alonxados que percibimos menos claramente e aparentan
ter cores mais tenues e apagadas.
As cores teñen a propiedade de suxerir no espectador proximidade no caso dás cores calidas e de transmitir lonxania a través dás gamas frías e dás cores escuras.
A distinta situación e disposición
As formas mais próximas ao observador atopanse nas representacións planas preto do bordo inferior dá composición e as mais lonxanas atopanse na parte superior dá representación.
A distinta
definición dás formas.
En xeral os obxectos que son mais próximos percíbense mais nitidamente fronte os situados no fondo que estan menos definidos e detallados.
Este fenomeno o atopamos tanto no debuxo como na pintura. Na fotografía este fenomeno relacionase co enfoque e desenfoque dos obxectos e coa denominada profundidade de campo.
Nas seguintes galerías de imaxes podemos ver outros exemplos.
