Skip to Content

Abril 2015

Casi Genial

de

Benedict Wells

Ao terminar o instituto, Benedict Wells (Múnich, 1984) decidiu que, en lugar de ir á universidade, quería cumprir o seu soño de chegar a ser escritor. Trasladouse a Berlín e durante catro anos tratou en balde de que as súas novelas visen a luz mentres se gañaba a vida con traballos de subsistencia. Estaba a piques de tirar a toalla cando o encontro cun axente literario levouno ata a prestixiosa editorial en lingua alemá Diogenes, que non só publicou as tres novelas que tiña escritas, senón que apostou por el como unha das novas voces máis prometedoras da literatura alemá. Benedict Wells dedícase a escribir a tempo completo e vive entre Barcelona e Múnich.

Francis ten dezasete anos e poucas perspectivas de futuro. Vive nun parque de caravanas en Nueva Jersei, a súa nai está ingresada no hospital e nunca soubo quen é o seu pai. Pero cando descobre por casualidade que foi procreado nun experimento científico e que o seu pai biolóxico é un xenio, a súa vida dá un envorco e decide atravesar Estados Unidos na súa procura. En compañía do seu mellor amigo, Grover, e de Anne-May, a moza de quen se namorou, emprenderá unha accidentada viaxe durante a cal descubrirá máis cousas sobre si mesmo das que xamais esperou saber.

 

    Brad se le encaró y sus narices se juntaron. Francis sopesó cómo podía ganarle en una pelea reglamentaria. Brad era sólo un pelín más bajo que él, aunque no parecía pesar demasiado. Podría haberlo agarrado de sopetón por las piernas y lanzarlo por los aires. Pero como Brad podía ser bastante rencoroso, no quería enfrentarse con él a cualquier precio. Así que Francis se limitó a aflojar los hombros y mirarlo a los ojos hasta que el otro desvió la mirada.
Pero Brad no podía quedar mal delante de sus colegas, de modo que siguió pegado a Francis y con u na sonrisita de conejo le preguntó:
   -Vaya, vaya, Dean, ¿qué tal le va a tu madre? He oído decir que sigue siendo un putón verbenero. Seguramente la hayan montado más veces que al caballo de carreras Seabiscuit.
   A Francis empezaron a palpitarle las venas de las sienes. Recordaba cómo los amigos de su madre, cuando era pequeño, querían engatusarlo llevándole golosinas o juguetes y luego se iban al otro cuarto para...

 

Aquí tes unha entrevista co autor e se premes nesta ligazón podes ler o primeiro capítulo da novela.



page | by Dr. Radut