Skip to Content

De amoribus (IV) GLORIA FUERTES

GLORIA FUERTES:

"UNHA MULLER DE VERSO EN PEITO"

Os que nos criamos no século pasado podemos recordar a esta bohemia poeta cunha imaxe moi característica: co pelo recortado; vestindo pantalón, camisa, larga garabata de cores, ás veces con boina, con desgarbados andares, montaba en bicicleta e non se separaba da caixa de tabaco rubio que fumaba sen parar (finou en 1998 de cancro de pulmón). Gloria recitaba os seus versos cunha voz aguardentosa e inconfundible.

A poeta nunca falou abertamente en público a súa orientación sexual, dicía que non podía xa que vivía dos seus libros infantís, "e estas cousas poderían asustar aos pais, que son os que os compran".

Malia todo, non cabe dúbida de que, máis ou menos sutilmente, a romántica escritora xa ía levantando o veo a través da súa poesía. E a través da súa vida persoal, para aquelas persoas que a coñecían na intimidade, desde a valente escapada a Pensilvania, en 1961, coa súa mellor amiga, a profesora norteamericana  Philys  Turnbull onde ensinou poesía española

Gloria Fuertes estivo sempre á beira dos oprimidos e os pobres encarando a protesta continúa contra unha sociedade "que non daba nin voz nin espazo á identidade  lésbica". A poeta madrileña reivindicou un espazo na sociedade que non existía e defendeuse de quen a tachaba de "bicho raro": muller, poeta e solteira.

Con todo, ese tema  sempre estivo ocultado pola crítica: "Era sabido en todos os círculos que era lesbiana, ela non ocultaba nada, pero, como no caso de Lorca, era un tema tabú", explica Elena Castro*

  •  Elena Castro, profesora titular de literatura contemporánea española y crítica literaria en la Universidad de Luisiana (EEUU). É autora do artículo: "Identidad lésbica: ausencia y presencia en la poesía de Gloria Fuertes". 

 

FONTES:

Data: 
Sáb, 11/02/2023 - 23:00


page | by Dr. Radut