Esquema sobre o amor cortés e as cantigas de amor
CANTIGA DE AMOR
O amor cortés:
- Ambiente cortesán; influídas pola cançó provenzal
- A literatura amosa as relacións feudais entre señores e vasalos na relación entre a senhor e o trobador.
- SENHOR: muller aristocrática á que serve o trobador (na Provenza está casada)
- MESURA: discreción que o trobador debe gardar
- LARGUEZA: xenerosidade que se mostra facendo agasallos
- JOI: goce amoroso. Non se dá na nosa literatura
Temática das cantigas de amor galego-portuguesas:
- Fala o trobador en 1ª persoa
- MESURA: discreción do namorado (non debe falar dela)
- COITA: dor do trobador polo amor non correspondido. Pode ter consecuencias: perda do sono, da fame ou a morte
- MORTE POR AMOR: a coita pode acabar coa morte do trobador
- Trátase dun amor platónico, non correspondido
- DESTINATARIO das cantigas: a senhor, os amigos, Deus ou o Amor personificado
- SENHOR: muller solteira, nobre, idealizada, intanxible e perfecta física e moralmente, á que o trobador rende vasalaxe
- Non hai JOI na nosa literatura
Recursos formais da cantiga de amor:
- Número variable de estrofas de 4 ou 7 versos
- Poden ser de refrán (autóctonas) ou mestría (que non ten refrán, de orixe provenzal)
- REFRÁN: verso(s) que se repite(n) ó final de cada estrofa
- FIINDA: verso(s) que aparece(n) ó final da cantiga, para concluíla.
- DOBRE: repetición dunha palabra en lugares simétricos da mesma estrofa
- MORDOBRE: repetición coma a do dobre pero con lexemas, tendo sufixos diferentes