Esquema sobre o amor cortés e as cantigas de amor

CANTIGA DE AMOR 

O amor cortés:     

• Ambiente cortesán; influídas pola cançó provenzal
• A literatura amosa as relacións feudais entre señores e vasalos na relación entre a senhor e o trobador.
• SENHOR: muller aristocrática á que serve o trobador (na Provenza está casada)
• MESURA: discreción que o trobador debe gardar
• LARGUEZA: xenerosidade que se mostra facendo agasallos
• JOI: goce amoroso. Non se dá na nosa literatura

Temática das cantigas de amor galego-portuguesas:   

• Fala o trobador en 1ª persoa
• MESURA: discreción do namorado (non debe falar dela)
• COITA: dor do trobador polo amor non correspondido. Pode ter consecuencias: perda do sono, da fame ou a morte
• MORTE POR AMOR: a coita pode acabar coa morte do trobador
• Trátase dun amor platónico, non correspondido
• DESTINATARIO das cantigas: a senhor, os amigos, Deus ou o Amor personificado
• SENHOR: muller solteira, nobre, idealizada, intanxible e perfecta física e moralmente, á que o trobador rende vasalaxe
• Non hai JOI na nosa literatura

Recursos formais da cantiga de amor:

• Número variable de estrofas de 4 ou 7 versos
• Poden ser de refrán (autóctonas) ou mestría (que non ten refrán, de orixe provenzal)
• REFRÁN: verso(s) que se repite(n) ó final de cada estrofa
• FIINDA: verso(s) que aparece(n) ó final da cantiga, para concluíla.
• DOBRE: repetición dunha palabra en lugares simétricos da mesma estrofa
• MORDOBRE: repetición coma a do dobre pero con lexemas, tendo sufixos diferentes