Eu gardei no meu armario
Xunto ós revidos abrigos
E pantalóns, un mostrario
De días martes en Vigo.
E escondín nese caixón
Aquelas ondas do mar,
E do trinque un corazón,
E un barco sen gobernar.
Non sei se serei poeta
Ou un aquel despistado,
Se vivo noutro planeta,
Se xa cumprín o meu fado.
Non teño arte nin parte
Nas cegas loitas dos martes.
[Ramiro FONTE, Xardín do pasatempo, 2008]