  |
||||
|
Venres, 6 de marzo. O alumnado de 5º curso de Primaria participou nun encontro literario na biblioteca co escritor ANTONIO GARCÍA TEIJEIRO,que atesoura no seu haber 25 anos escribindo poesía infantil. Durante o trimestre, os alumnos leron, comentaron e ilustraron nas aulas poemas do libro "UN RATO DÍXOLLE Á LÚA": unha antoloxía poética, -a cargo de Fran Alonso-. Algo así como "a caixa dos tesouros de García Teijeiro. Dentro dela gárdase a esencia dos seus versos".
|
||||
|
Clic nas imaxes para poder ler |
||||
| O escritor empezou dicíndolles: "Tedes a sorte de ter vida literaria". E para continuar fíxolles unha proposta poética: el lería un poema e os nenos e nenas adiviñarían a última palabra de cada verso. Cen por cento de participación e acertos! | ||||
|
|
||||
|
Continuou cos poemas "No río bailan os peixes" e "Non lle digas nada á lúa", arrincando aplausos totalmente espontáneos. |
||||
   |
||||
| E mesmo quedaron pensativos e absortos ao recitarlles un poema do libro "Petando nas portas de Dylan". | ||||
|
|
||||
|
Nova proposta para o segundo exercicio: pensar na palabra que máis lle gustaba a cada un. Participación asegurada!!! Foron saíndo: aloumiño, ledicia, auga, Galicia, agarimo... "E seredes quen de acertar a que máis me gusta a min?", -preguntou Antonio-. De novo foilles arrincando unha palabra a cada un, e sen repetir!, -de falar se trataba-. Mais esta vez non o lograron. De entre todas as palabras a que máis lle gusta a Antonio García Teijeiro é: Deixounos sen "palabras", e tivo que explicar:
|
||||
|
E como non hai dous sen tres, a terceira proposta consistíu en que un neno e unha nena fixeran un debuxo na pizarra. |
||||
|
Raudos e veloces alí apareceron un morcego e un libro. |
||||
|
|
||||
|
Con esas palabras, e a creatividade de nenos e autor, déronlle forma a un poema. |
||||
| E chegou o turno de preguntas. | ||||
|
O escritor saciou a súa curiosidade, e así enteráronse de que Antonio García Teijeiro é un gran amante da música; que cando empezou a escribir poesía notou que lle faltaba a lectura, as "palabras". As cancións de PACO IBÁÑEZ axudáronlle a iniciarse na poesía. E con emoción díxolles: "Gustaríame que alguén me quixese polo que escribo, igual que eu escribo para nenos porque lles quero".
|
||||
 por querernos e ensinarnos o valor da poesía. |
||||
|
Para ver máis fotos deste acto, premer na imaxe. |
||||
